اشتیاق
بگذار سر به سینه من تا که بشنوی آهنگ «اشتیاق» دلی دردمند را ...اشتیاق
بگذار سر به سینه من تا که بشنوی آهنگ «اشتیاق» دلی دردمند را ...The King's Speech
In this grave hour, perhaps the most fateful in our history, I send to every household of my peoples, both at home and overseas, this message, spoken with the same depth of feeling for each one of you, as if I were able to cross your threshold and speak to you myself. For the second time in the lives of most of us, we are at war. Over and over again we have tried to find a peaceful way out of the differences between ourselves and those who are now our enemies. But it has been in vain. We have been forced into a conflict, for we are called to meet the challenge of a principle, which, if it were to prevail, would be fatal to any civilized order in the world. Such a principle, stripped of all disguise, is surely the mere primitive doctrine that might is right. For the sake of all that we ourselves hold dear, it is unthinkable that we should refuse to meet the challenge. It is to this high purpose that I now call my people at home, and my peoples across the seas, who will make our cause their own. I ask them to stand calm and firm and united in this time of trial. The task will be hard. There may be dark days ahead, and war can no longer be confined to the battlefield. But we can only do the right as we see the right, and reverently commit our cause to God. If one and all we keep resolutely faithful to it, then, with God's help, we shall prevail.
روزهای بد
عزیز من!
زندگی، بدون روزهای بد نمی شود؛ بدون روزهای اشک و درد و خشم و غم.
اما، روزهای بد، همچون برگهای پاییزی، باور کن که شتابان فرو می ریزند، و زیر پای تو - اگر بخواهی - استخوان می شکنند؛ و درخت، استوار ورمقاوم، بر جای می ماند...
عزیز من!
برگهای پاییزی، بی شک، در تداوم بخشیدن به مفهوم درخت، و مفهوم بخشیدن به تداوم درخت، سهمی از یاد نرفتنی دارند ...
ابوالمشاغل
نادر ابراهیمی
عرفه
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی أَخْشَاکَ کَأَنِّی أَرَاکَ
وَ أَسْعِدْنِی بِتَقْوَاکَ
وَ لاَ تُشْقِنِی بِمَعْصِیَتِکَ
وَ خِرْ لِی فِی قَضَائِکَ
وَ بَارِکْ لِی فِی قَدَرِکَ
حَتَّى لاَ أُحِبَّ تَعْجِیلَ مَا أَخَّرْتَ وَ لاَ تَأْخِیرَ مَا عَجَّلْتَ
اى خدا، به من آن مقام ترس و خشیت از جلال و عظمتت را عطا کن که گویی تو را می بینم
و مرا به تقوى و طاعتت سعادت بخش
و به عصیانت شقاوتمند مگردان
و قضا و قَدَرَت را بر من خیر و مبارک ساز
تا در خوش و ناخوش مقدراتت، آنچه دیر مىخواهى را زودتر دوست ندارم و به آنچه زودتر مىخواهى، دیرتر مایل نباشم
فرازی از دعای حضرت امام حسین (ع) در روز عرفه
یادآوری
